زندگی کردن یک امر دسته‌جمعی است

در یاداشت‌های گذشته این دو رویکرد به صورت اجمالی تعریف و در ادامه قرار شد تا در هشت محور، این دو نگاه را با یکدیگر مقایسه کنیم تا به تعریف جامع‌تری از این رویکردها، تفاوت‌ها و آثاری که بر جای می‌گذارند برسیم. دومین محورِ مقایسه، تفاوت در نگاه به موضوع «شکاف اقتصادی» است.

شاید بزرگ‌ترین چالش موضوع شکاف اقتصادی آن است که به شدت پتانسیل دارد تا دستاویزی شود برای پوپولیسم انتخاباتی! از همان نوع تقسیم‌بندی‌های ۹۶درصدی- ۴درصدی که در تجربیات قبلی مورد توجه قرار گرفت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

البته دقیق‌تر آن است که بگوییم این ویژگی همه موضوعات مهم است که می‌توانند تبدیل به دستاویزی شوند برای سطحی‌نگری و حتی ایجاد شکاف؛ درست مانند شکاف اقتصادی.

در نگاه «زنده ماندن»، شکاف اقتصادی، این واقعیتِ تلخ و انکارناپذیر این روزهای ما (ضریب جینی در ایران در مقایسه جهانی وضعیت مطلوبی ندارد.) یکی از جذاب ترین موضوعات است برای تنور انتخابات. در این نگاه به مدد  بینشِ رفاه صدقه‌ای (مداخلات قیمتی، ارزانیِ دستوری که پشتوانه تولید ندارد و منجر به رفاه نمی‌شود، وعده کاهش دستوری قیمت مرغ و ...) می‌توان دست گذاشت روی زخمِ مردمِ خرد شده در این شکاف و طمع داشت به خرید رای.

در نگاه «زنده ماندن»، رشد اقتصادی قربانیِ رفاه صدقه‌ای می‌شود. رفاه هیچ‌گاه محقق نمی‌شود و شکاف اقتصادی هرروز بدتر می‌شود. (شاید دلیل انتخاب این رویکرد نیز نه در جهل، که در طمع این امر باشد که چشم دوختن به دست و صدقه‌ی ارباب تبعیت می‌آورد و می‌توان ناکارآمدی و سوء مدیریت را پشت آن مخفی کرد. انگار کنید زنی را که مرد می‌ترسد از توسعه و کارکردنش، که مبادا از فردا تبعیتی نباشد.)

پارادایم «زنده ماندن» ‌ فقط بر دریافت بیش‌تر از طبقات برخوردار به نفع طبقات نابرخوردار تاکید دارد. به عبارتی دیگر در این پارادایم، سازوکارهایی مانند تمرکز بر دریافت مالیات یا عوارض یا حتی مداخله در بازار (تعیین دستوری قیمت به‌ویژه قیمت کالاهای اساسی) به نفع گروه‌های کمتربرخواردتر اصلی‌ترین راه‌های مقابله این گروه با شکاف اقتصادی است. در نگاه «زنده ماندن» بی‌توجه به گروه‌های برخوردارِ مولد (تولیدگران، کارخانه‌داران، بازرگانان و ...) انتظار می‌رود با قربانی کردن آنان در پیشگاه گروه‌های کم‌تر برخوردار، هزینه «زنده ماندن» ‌ این گروه‌ها تامین شود.

«زنده ماندن» به قیمت فراموشی رشد اقتصادی و در نهایت همگانی کردن فقر!

اما در رویکرد «زندگی کردن» حکمران و مدیر به درستی می‌دانند که ارزانی منجر به رفاه نمی‌شود. بلکه توسعه اقتصادی و تولید است که رفاه را رقم خواهد زد. توسعه اقتصادی و تولید، از یک طرف، به دلیل افزایش عرضه به کاهش قیمت و از سوی دیگر با افزایش تقاضا برای نیروی کار، به کاهش بیکاری و افزایش دستمزد منجر می‌شود و این یعنی کارگر مرفه‌تر و شکاف طبقاتی کمتر.

در رویکرد «زندگی کردن» ادارک شده ‌است که راه‌حل اصلیِ کاهشِ شکاف اقتصادی، رشد اقتصادی است. حکمران و مدیر به درستی فهم کرده بدون رشد اقتصادی، با افزایش فشارِ عوارض و مالیات بر طبقاتِ برخوردار اقتصادی، در حالی‌که به دلیل بیمار بودن اقتصاد، افزایش درآمدی برایشان رخ نداده است‌ این گروه (که از پیش‌ران‌های اصلی اقتصادند) خود را در جایگاه قربانیان وضعیت نامطلوب اقتصادی خواهند یافت. قربانیانی که باید جبران‌کننده ناتوانی دولت‌ها باشند و به جای دولت، تامین‌کننده‌ی هزینه‌های رفاهی و یارانه‌ای کشور. در نتیجه یا ناامید شده و کوله‌بار می‌بندد یا به‌دنبال مسیرهای مختلف برای دور زدن مکانیزم‌های بازتوزیع ثروت می‌روند و این یعنی بازتوزیع فقر و شکاف طبقاتی بیش‌تر.

در رویکرد «زندگی کردن» اهمیت تبدیل سازوکارهای یارانه پنهان به سازوکارهای یارانه نقدی محرز است و عزم جدی برای رقم خوردن کاملِ آن وجود دارد. در این صورت است که هم می‌توان از رانت پنهان‌شده در یارانه‌های غیرمستقیم (که به شکاف اقتصادی دامن می‌زند) جلوگیری کرد و هم می‌توان امکان واقعی‌سازی قیمت‌ها را فراهم کرد (همان چیزی که در «نگاه زنده ماندن» از آن سخن گفته نمی‌شود. چون در ظاهر امر یعنی گرانی و با آن نمی‌شود رای خرید). در حقیقت، گذار از یارانه غیرمستقیم به یارانه مستقیم، در کنار آن‌که می‌تواند شکاف اقتصادی را کاهش دهد، می‌تواند به اصلاح ساختار اقتصادی رانتی نیز کمک کند.

«زندگی کردن» امری دسته‌جمعی‌است

به همین دلیل حکمران، هم باید بتواند از یک سو با تضمین رشد اقتصادی، همراهی گروه‌های برخوردار را کسب کند و چرخه‌ اقتصاد را به بهترین شکل به وسیله‌ آن‌ها به چرخش درآورد و در کنارش با نظام‌های درست و دقیقِ بازتوزیع ثروت مرهمی باشد بر شکافِ تلخِ طبقاتی؛ و هم از سوی دیگر با افزایش یارانه نقدی و از بین بردن رانت پنهان، همراهی گروه‌های کمتربرخورداری که این روزها در زیر فشار اقتصادی در حال له‌شدن هستند را به دست آورد و به جای صدقه دادن بر روی آنچه که خودش (حکمران) برای زندگی لازم و درست می پندارد، حق انتخاب بدهد به این مردمِ شریفِ له‌شده زیر بار سیاست‌های غلط.

«زندگی کردن» یک امر دسته‌جمعی ممکن است. اگر بخواهند!

برچسب‌ها انتخابات ۱۴۰۰ ایرنا ارتباطات محمد جواد آذری جهرمی دولت ایران پروندهٔ خبری انتخابات ۱۴۰۰

منبع: ایرنا

کلیدواژه: انتخابات ۱۴۰۰ ایرنا ارتباطات انتخابات ۱۴۰۰ ایرنا ارتباطات محمد جواد آذری جهرمی دولت ایران اخبار کنکور شکاف اقتصادی رشد اقتصادی زندگی کردن زنده ماندن گروه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۸۸۰۷۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سخنگوی دولت : در دوره‌ای مشق اقتصادی ما دست چهره‌های سیاسی بود / نگاه دولت در مسائل اقتصادی، اقتصادی است و مشابه آن عزیزان سیاسی نیست

سخنگوی دولت تصریح کرد که دولت مسائل اقتصادی را از دریچه اقتصادی می نگرد و مشابه آن عزیزانی که به دنبال تخریب هستند سیاسی نیست.

به گزارش ایرنا؛ علی بهادری جهرمی روز چهارشنبه در حاشیه جلسه هیأت دولت در گفت‌وگو با خبرنگاران به افزایش حجم صادرات و واردات نسبت به سال گذشته اشاره کرد و گفت: تراز تجاری فروردین نسبت به سال‌های گذشته افزایش یافته است و حتی تراز تجاری هم مثبت شده است و امیدواریم با منابع ارزی، خوب امسال را پیش ببریم

سخنگوی دولت درباره برنامه‌های دولت درباره تسهیل روند ازدواج گفت: در حوزه تسهیلات تکلیفی نگاه دولت روشن است و با کسی شوخی ندارد. یعنی هم در جلسات شورای عالی مسکن و هم عملکرد سازمان مالیاتی در حوزه ای که قانون ضمانت اجرایی را برای عدم پرداخت تسهیلات مسکن پیش بینی کرده و هم در اصلاح ترازنامه بانک ها نگاهش روشن است. بنابراین اگر بانک ها برنامه اصلاحی را رعایت نکنند تصمیم گیری لازم اتخاذ می شود و امیدواریم امسال با جدیت تسهیلات تکلیفی بهتر پرداخت کنیم.

بهادری جهرمی در بخش دیگری گفت: در دوره‌ای مشق اقتصادی ما دست نگاه‌ها و چهره‌های سیاسی بود که با توجه به سوابق سیاسی آنها برای کشور تصمیم‌های اقتصادی می گرفتند و نتیجه عملکردشان روشن بود. نتیجه عملکرد آنها نرخ رشد نقدینگی ۴۲ درصدی که در ابتدای دولت سیزدهم تحویل شد.

وی افزود: وقتی همان چهره‌های سیاسی می‌بینند مدیریت اقتصادی دولت سیزدهم موفق شده و توانسته نرخ رشد نقدینگی ۴۲ درصدی را به ۲۳ درصد کاهش دهد، طبیعی است آن چهره‌های سیاسی برای اینکه عملکردشان با عملکرد مدیران اقتصادی روز مقایسه نشود دست به فضا سازی در رسانه بزنند.

سخنگوی دولت تصریح کرد: نگاه دولت در مسائل اقتصادی، اقتصادی است و مشابه آن عزیزان سیاسی نیست. آن چهره های سیاسی برای اینکه بهتر دیده شوند راه های دیگری وجود دارد. امیدورایم با نگاه اقتصادی مشکلات به ارث رسیده نظیر تورم‌های های بالا ،رکود اقتصادی بالا، نرخ رشد نقدینگی بالا و نرخ بیکاری بالا که الحمدالله همه در مسیر درمان قرار گرفته با سرعت بیشتری درمان کنیم.

کانال عصر ایران در تلگرام